Komiksy

Zawartość zeszytu na zdjęciach. I jest to, pomijając kilka drobiazgów, zawartość w istocie demoniczna, co zresztą obiecuje podtytuł, który głosi, że numer zwiera "opowieści o piratach, hydrach i wampirach". Są pedagodzy, którzy twierdzą, że dzieci hodowane na takich nowoczesnych "bajkach" mają potem różne problemy psychiczne, cierpią na depresje, że są dręczone przez koszmary. Ba! są i tacy psychologowie, którzy utrzymują, że kiedy dzieci tak "edukowane" podrosną, to mają problemy w normalnym życiu. Oczywiście autorzy i wydawcy "opowieści o hydrach i wampirach" mają zupełnie inne zdanie na ten temat: ich zdaniem nic tak dobrze nie robi dzieciom jak kolorowe obrazki pełne potworów, przemocy i gwałtu.

Spider-Man 3/94: Ostatnie łowy Kravena 3 - myśliwy ofiarą...

Zeszyt z 1992 roku. W zeszycie "Nocne potwory" i "Sobotnia noc w kinie".

Wyraźnie wydrukowany podtytuł głosi: "(...) tylko dla dorosłych, nie (...) dla dzieci". W miejsce kropek wstawiono ledwo widoczne "nie" i "tylko", co dowodzi, że pismo przeznaczone jest dla dorosłych dzieci, czyli dla dzieci, które nigdy nie dojrzały. Sztubackie wygłupy po raz pierwszy po polsku.

X - Men, zeszyt drugi z 1992 roku, a w nim: Ratuj się kto może, A imię ich ogień piekielny, Narodzili się X - Men.

Bajka o rybaku i... nie, nie o złotej rybce, tylko o podwodnym potworze. Ale zanim potwór okazał swoją prawdziwą naturę, to... . Kto ciekawy może sam sprawdzić: cena rozwiązania zagadki wcale nie jest wygórowana (dla czytelników - zupełnie inaczej niż dla bohaterów komiksu, którzy za poznanie prawdy mogą zapłacić życiem).

Tarzan zawitał do Polski w 1992 roku - to jego pierwsze pojawienie się.

X-Men numer 4 z 1992 roku: Dark Phoenix, Dziecko Światła i Ciemności, Ponowne narodzenie.

W tomiku osiem opowieści ze świata, w którym żyją - całkiem po ludzku - tylko zwierzęta. Gdyby mogły one rzeczywiście robić to, co robią w komiksach niewątpliwie posypałyby się protesty i oskarżenia, np. ze strony małp, że są stygmatyzowane i wykluczane, bo w historyjce "Grzeczność bez umiaru" są przedstawione jako bohaterowie negatywni - przestępcy. W ogóle w komiksie roi od złych, podstępnych, złośliwych i głupich zwierząt. Najwyższy czas, żeby zaprotestowali obrońcy "praw zwierząt" - przecież wiadomo, że wszystkie zwierzęta są dobre (w przeciwieństwie do ludzi) i są jaroszami - żrą tylko rośliny (które co prawda też czują, ale rośliny lubią, żeby je jeść).

Świat Komiksu z atrakcjami: oprócz różnych historyjek (Armada, Sędzia Dredd, Sinister Dexter, Pulp Sci-Fi, Fantastyczna podróż - Wodne rusałki, Opowieści z Telguuth, Nabuchodinozaur, Brygada specjalna, Titeuf) specjalna część poświęcona jest Grzegorzowi Rosińskiemu i Thorgalowi: jest duży plakat, a swoje wersje Thorgala rysują też "konkurencyjni" rysownicy.

"Kryształowa szpada", odcinek "Dotyk Mangrowii", wypełnia w zasadzie cały numer pisma. Pozostałe 20 stron poświęcone jest sprawom, jakimi żyli miłośnicy komiksu w 1994 roku, czyli przeszło... ćwierć wieku temu!

X - Men, numer 3 z 1992 roku: Wolverine sam, Raport X, Przegrani bohaterowie, Mroczna Phoenix, Pożegnanie... 

Pierwsze, polskojęzyczne, komiksowe pojawienie się mutanta-giganta. Krwawa jatka, choć komiks czarno-biały. Tym razem do walki dołącza się mutant-gigant z kosmosu, co zmienia układ sił i sojuszy, więc na koniec "Vancouver oddycha z ulgą", ale czy na długo?

Napisaliśmy i wydaliśmy, to i sprzedajemy. Całkowicie niepoprawna politycznie, satyryczna powieść sensacyjna. Dla wszystkich, których zdrowy rozsądek i poczucie humoru ratują przed ogłupiającym bełkotem świata wyciętego z gazet i oślepianego błyskami telewizorów (koniecznie na całą ścianę, albo i jeszcze większych). Jest w literaturze "realizm", jest importowany "realizm magiczny", a powieść nasza otwiera nowy gatunek: "realizm absurdalny". Tradycyjny realizm zdaje relację z tego, co jest; realizm absurdalny - zdając relację - przepowiada jednocześnie ewolucję tego, co jest, w to, co będzie, okazując, że jedynym powodem przeniknięcia jakiejś rzeczy, czy zjawiska, ze świata fantazji do świata realnego jest absurdalność i bezsensowność danej rzeczy lub zjawiska. Realizm absurdalny okazuje zatem, że nie ma takiego absurdu, który nie może stać się rzeczywistością. Co więcej, im bardziej bezsensowny pomysł, tym większa szansa na jego socjalistyczne/europejskie urealnienie. Strasznie, ale dzięki Bogu, można się jeszcze z tego śmiać. Jeszcze...

Komiks, który jest rysunkową adaptacją filmu Tim'a Burton'a. Rysownik - Steve Erwin - starał się wiernie sportretować aktorów. Michael Keaton, Dany DeVito, Michelle Pfeiffer - wszyscy jak żywi, choć całkiem komiksowi. Najpierw film starał się naśladować komiks, a teraz komiks stara się naśladować film. Wielkie koło naśladowań. 

256 stron z ośmioma historyjkami (w spisie na ostatniej stronie okładki pominięto trzy: Walkę o klienta, Do trzech myszy sztuka i Bramę biedy).

Świat Komiksu, numer 9 ze stycznia 1999 roku, a w nim: "Sinister Dexter - Ostatni przystanek", "W poszukiwaniu odpowiedzi - Dlaczego bohaterowie nigdy nie giną?", "Leonardo - Multivita", "Wektor 13 - Zbliżenie", "Stan Pulsar", "James Donb Agent 7000 - Wieczna Skarpeta", "Pulp Sci-Fi - Fałszywe zyski", "Nabuchodinozaur", "Cedric - Pierwszy kieliszek", "Yans - Planeta czarów odc. 3", "Mały Sprytek", "Kubuś", "Kid Paddle" oraz dodatek - nalepka: kalendarz na pierwszy kwartał 1999 roku. 

W rolach głównych: Garfield, Odi, Jon. W pozostałych rolach: Kalwin, Celsjusz, zwierzęta z Farmy Orsona oraz z Bagna i inni.

Piraci z Pandarwu wypełniają całe pismo - tylko na trzech ostatnich stronach wyniki ankiety przeprowadzonej w 1993 roku wśród czytelników. Czytelnicy - jak zawsze w takich ankietach - "są za, a nawet przeciw".

W środku dziesięć historyjek, które tak zrecenzował ich małoletni wielbiciel: "fajne, ale w zasadzie jak widziałeś jedną, to jakbyś widział wszystkie...". Ach, te dzieci! Zawsze muszą krzyczeć o nagości króla. I jeszcze ciekawostka: autorami wszystkich historyjek w tym tomie (scenariusze, rysunki) są Włosi. "Fiat wśród... komiksów"?