Filmy

Filmowy Amerykanin w Paryżu, czyli Gene Kelly i Leslie Caron w musicalu, który zdobył sześć Oscarów: za najlepszy film, muzykę, scenariusz, zdjęcia, scenografię i kostiumy. Gene Kelly dostał również specjalnego Oscara za choreografię. Ożywiony Henri de Touluse-Lautrec (tzn. nie on dosłownie, ale jego świat namalowany) to jedne z najbardziej znanych "ożywionych obrazów" (dobra nazwa w tym kontekście:) w historii kina. 

Rozbójnik Rumcajs, Cypisek i Hanka w dziewięciu filmach: Rumcajs i rakieta, Rumcajs i Cypisek bronią las (tak jest napisane na pudełku, ale to przecież filmy dla dzieci, a "młodzież słucha, ona się uczy", więc trzeba powiedzieć, że źle jest napisane, że jeśli "bronią" to "czego?", a więc powinno być "lasu"), Strzygi, Siedmiogłowy smok, Zapinka do włosów Hanki, Cypisek pilnuje studzienki, Cesarski trakt, Jak Rumcajs palił fajkę, Zaręczynowy pierścionek Rumcajsa.

Roy Scheider (ten dobry), Malcolm McDowell (ten zły - jak zwykle) i helikopter, który może wszystko w napowietrznym filmie pełnym akcji i napięcia. 

Sfilmowana lektura szkolna: żądza władzy (a w niej wszystkie inne żądze) w całej swej nagości (nawet dosłownej). Piękni, zmysłowi, pełni namiętności i niepohamowanych ambicji Barbara Brylska i Jerzy Zelnik. To takie rzeczy są w lekturach szkolnych?! 

"Szary Duch", czyli bohater filmów, które Batman oglądał w dzieciństwie, wkracza do akcji. Trochę jak literacka "powieść szkatułkowa": w filmie występuje postać z filmów, które oglądają postacie z filmu, który my oglądamy...

Pingwin, to "ksywka". Prawdziwe imię i nazwisko: Oswald Chesterfield Cobblepot. Osiemdziesiąt kilo wagi i niewiele ponad półtora metra wzrostu. Niezdrowe proporcje. I jeszcze bardziej niezdrowa profesja: przestępca. Oczywiście zawsze przegrywający z Bruce'm Wayne'm, bardzo zdrowym i wspaniale zbudowanym. Morał? Silny, piękny, bogaty, uwielbiany i podziwiany łoi małego, pogardzanego i brzydkiego. Bo "jak ktoś ma przesrane, to na całego", jak powiedział jeden z bohaterów Tarantino (ale zapomnieliśmy w jakim filmie...).

Dziewięć filmów o Rozbójniku Rumcajsie, Hance i Cypisku.  Z braku DVD musi wystarczyć kaseta VHS - na szczęście jakość bardzo dobra. Wszystkie filmy są nagrane w wersji "naturalnej" - kinowej, więc nie były poprawiane cyfrowo, a to oznacza, że mają wszystkie "skazy" właściwe taśmie filmowej. Dla niektórych jest to zaleta - urok "prawdziwego kina", a nie wada.

O "Lolku", młodym Karolu Wojtyle, opowiadają jego najbliżsi. Jan Paweł II - jedyny Papież, przy imieniu którego wspomina się jego narodowość. Mówi się: Papież-Polak. A dlaczego nikt nie mówi "Papież-Niemiec", albo "Papież-Argentyńczyk"? Czy narodowość ma znaczenie dla chrześcijanina? "Skoro jeden mówi: ja jestem Pawła, a drugi: ja jestem Apollosa, to czyż nie postępujecie tylko po ludzku?" (Św. Paweł, 1 Kor. 3,4)

Przyjaźń z przymusu. Odwieczni wrogowie, Tom i Jerry, zjednoczeni nieszczęściem, łączą siły by pokonać podstępnych wrogów. Wszystkie awantury prowadzą do jednego: oczywiście dobro zwycięża. 

Reżyser Sydney Pollack (tak, to ten lekarz z filmu "Ze śmiercią jej do twarzy") i nagrodzone Oskarami (siedmioma!) miłosne napięcie w egzotycznych dekoracjach (afrykański busz i sawanna), które odgrywają (wzruszająco do łez) Meryl Streep (tak, to ten żyjący trup z filmu "Ze śmiercią jej do twarzy") oraz Robert Redford (niestety, ale nie grał w "Ze śmiercią jej do twarzy"). Film jak piosenka przy ognisku, która jest najlepsza, kiedy jest "długa, smutna i o miłości". 

Poirot, a więc muszą być ofiary. Parytet zachowany - trupem padają po równo: kobiety i mężczyźni.

Dwie żony (jedna żyje, druga, choć nie żyje, jest dla męża cieleśnie, w całej okazałości, bardziej realna, pociągająca i widzialna - stąd tytuł), jedna nie-żona (żyjąca i o ciele bezdyskusyjnie realnym, choć też zjawiskowym, i którego powab ułatwia edukację erotyczną małoletniego (!) syna) i mąż pogrążający się w fantazjach i obłędzie. Dla jednych krytyków był to horror (nawet "erotyczny horror" - karkołomna nomenklatura), dla innych film grozy, byli i tacy, którzy nazywali go filmem psychologicznym, a dla widzów była to niezobowiązująca opowieść z "fajnymi momentami".   

Nieprawdopodobne pomieszanie gatunków i stylów, trzy w jednym: western, który jest wojenną komedią. Jakby tego było mało, to bohaterowie - mimo, że rzecz się dzieje w 1945 roku - są jak najbardziej współczesnymi Amerykanami (jest nawet hipis - "Szajba"!). Film całkowicie niezgodny z wymogami politycznej poprawności: wszyscy aktorzy (same gwiazdy kina lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku) są białymi mężczyznami (w filmie nie występuje ani jedna kobieta!), którzy zachowują się i działają tak, jak na prawdziwych mężczyzn przystało. Całość w rytm rewelacyjnej muzyki, którą napisał Lalo Schifrin. Jednym słowem arcydzieło czystej rozrywki (poziom nieosiągalny dla współczesnych "filmowców - funkcjonariuszy frontu walki ideologicznej" spod znaku sześciokolorowej flagi i pięćdziesięciu siedmiu, czy ilu tam sobie wymyślą, płci).

Horror w rzeczywistości, bo początek stanu wojennego i horror na ekranie. Wszystko po raz pierwszy i wszystko straszne.

"Ptaki" - opowieść możliwa, czy tylko fantazja, a może "psychoza"? Nieustanny "cień wątpliwości". Tak, czy inaczej film przyprawiający wciąż o "zawrót głowy".

Jeremy Brett i Stephen Tomlin w filmie wydanym na DVD w specjalnej limitowanej edycji (zresztą teraz nie ma już innych wydań jak tylko "specjalne" i "limitowane").

Pięć odcinków serialu TVP, wyświetlanego od 1972 roku i wydanego na kasecie przez Poltel, w 1995 roku. Filmy w owym czasie nagrywano w systemie VHS tak, jak były wyświetlane w kinie, a więc ze wszystkimi "szumami", zarysowaniami i podobnymi "skazami" - film video był zatem wierną kopią filmu oryginalnego. Dla wielu miłośników kina fakt, ze mają do czynienia z obrazem naturalnym, rzeczywistym, a więc takim, który nie był poddany żadnym "ulepszeniom", żadnej cyfrowej obróbce, stanowi zaletę, a nie wadę nagrania. Stanisław Mikulski i Ewa Szykulska młodzi i piękni. "Powabni" - jakby oceniła Pućka, jedna z "Dziewczyn do wzięcia", ale to już całkiem inny film... 

Trzy filmy animowane z niepokonanym "Netoperkiem" w roli głównej.

Prawdziwy mężczyzna zło koltem zwycięża, a do pełni szczęścia wystarcza mu koń, strzelba i ... Angie Dickinson.

Wytwórnia uznała ten film za "mistrzowską komedię". Gdy George Cukor w 1940 roku kręcił ów "beztroski, błyskotliwy i romantyczny obraz z wyższych sfer" Niemcy przewozili pierwsze transporty do, stworzonego specjalnie dla Polaków, obozu koncentracyjnego, do Auschwit-Birkenau (warto pamiętać, że zanim Niemcy wyznaczyli obozowi w 1941 roku zadanie wymordowania Żydów, takie zadanie wyznaczyli mu pierwotnie wobec Polaków). W Europie trwała wojna, Niemcy i Rosjanie polowali na ulicach polskich miast na ludzi. Amerykanie sądzili, że to nie jest ich wojna. Więc bawili się "wielkoświatową elegancją". Aż do 7 grudnia 1941 roku.