Filmy

Gdzieś usłyszeliśmy, że jak zaczyna się od zbrodni, to potem nie pozostaje nic innego jak kraść, aż kończy się na kłamstwie. Tylko, że Poirot'a nikt nie oszuka, więc - jak po nitce do kłębka - wykryte oszustwo doprowadzi do ujawnienia zbrodniarza. 

W pierwszej części Bruce Willis demoluje tylko jeden wieżowiec, w drugiej lotnisko, a w trzeciej już całe miasto - Nowy Jork. O ile z wieżowcem i z lotniskiem radzi sobie sam, to do dewastacji Nowego Jorku potrzebuje pomocy Murzyna w okularach. Że mamy do czynienia z serialem poznajemy po podkoszulku, który - jak noszący go główny bohater - jest ten sam we wszystkich trzech filmach.

Skoro jest pogrzeb, to musiała być i śmierć. Tylko co było pierwsze? I czy ilość pogrzebów zgadza się z ilością śmierci? Typowa, angielska rodzina, która wymordowałaby się w walce o spadek, gdyby nie Poirot, który zawsze potrafi wszystko popsuć. Doprawdy, nieznośny żabojad, pardon, Belg...

Uwaga! Film tylko dla dorosłych! Film rysunkowy, który z każdym dniem robi się coraz bardziej niepoprawny politycznie. A już scena, w której czarne psy stają się białe! Skandal! Nie wspominając o takich drobiazgach jak małżeństwo (!), które kobieta i mężczyzna (!) zawierają w kościele: jak takie rzeczy można w ogóle pokazywać dzieciom?! Albo niedopuszczalny pomysł, by głównym bohaterem negatywnym uczynić kobietę. Na szczęście jest biała, bo inaczej... Aż strach pomyśleć! Film stygmatyzuje też złoczyńców - dwóch pomocników Creulli DeVill (w polskiej wersji: Cruelli DeMon) - przedstawiając ich w ośmieszający sposób. Pogwałcona jest też w tym wypadku zasada parytetu (chyba, że jeden z bandytów czuje się kobietą, ale z drugiej strony, czy kobieta może być złodziejem?). Jednym słowem film zdecydowanie nie nadaje się do pokazywania dzieciom - dopuszczalne jedynie seanse dla dorosłych. I tylko tych świadomych ideologicznie, którzy obejrzą film z należnym obrzydzeniem i dadzą mu należyty odpór.

W roli miss Jane Marple Joan Hickson. Nawet najbardziej zatwardziały zbrodniarz, czy zatwardziała i przebiegła zbrodniarka, nie są w stanie wyprowadzić w pole wścibskiej starej panny. Czy to nie zastanawiające, że mordercy i morderczynie popełniają swoje niegodziwości zawsze tuż pod jej nosem? Gdzie się nie pojawi, tam zaraz ktoś kogoś morduje z zimną krwią. Prawda, że zastanawiające? Tym razem zawitała do londyńskiego hotelu i oczywiście ledwo rozpakowała walizy zaraz polała się krew. Może zamiast zamykać morderców po fakcie, powinno się profilaktycznie i dla prewencji zapuszkować starą babę? Zawsze się mówiło, że należy zapobiegać, a nie leczyć. A może sukcesy detektywistyczne są prostą konsekwencją prowokacji? Przebiegła stara panna prowadzi śledztwo, którego sama stała się powodem? Same pytania - jak przystało na kryminał.

Kręcony z motocykla portret Ameryki. Panoptikum dziwaków i kreatur niedorozwiniętych lub niedojrzałych, po większości - jakby mało było ich prostactwa - odurzonych alkoholem i narkotykami. Jeśli tak wygląda "największe mocarstwo świata", "gwarant porządku i pokoju światowego" to aż strach się bać.

Po sukcesie "Igraszek z diabłem" Tadeusz Lis wyreżyserował kolejną sztukę Jana Drdy. Baśniowa komedia Teatru Telewizji w gwiazdorskiej obsadzie (Janusz Gajos, Anna Seniuk, Jan Peszek, Andrzej Grabowski,...). Spektakl z 30 grudnia 1985 roku.

Bieszczady w pierwszych latach okupacji sowieckiej po "wyzwoleniu". Film nakręcono w 1968 roku, a więc zgodnie z zasadą, którą tak zgrabnie wyraził reżyser z "Misia": "na każdą rzecz można patrzeć z dwóch stron: jest prawda czasów, o których mówimy i prawda ekranu, która mówi...". 

Rodzina - w ankietach wskazywana jako jedna z najważniejszych rzeczy w życiu, a sagi rodzinne cieszą się zawsze ogromną popularnością. Oto jedna z nich, filmowa, bodaj najbardziej znana: "Ojciec chrzestny". Trzy filmy wspaniale wyreżyserowane, obsypane nagrodami, w gwiazdorskiej obsadzie. Filmy niemal idealne. Dzieje rodziny Corleone, rodziny marzeń, bo bogatej i niezależnej. A w istocie są to dzieje rodziny bandyckiej: od powstania (czyli od pierwszego zamordowanego), przez lata "świetności" (niezliczone morderstwa, wśród nich również bratobójstwo), aż po upadek (czyli zbrodnia wraca - uderza w rodzinę, najboleśniej, bo w dziecko). Rodzina... jak śpiewali Starsi Panowie: "rodzina nie cieszy, nie cieszy gdy jest, lecz kiedy jej ni ma samotnyś jak pies, lalalala lalalalala la...".  

"Zabójcza broń" na kasetach VHS, czyli - choć kasety firmowe - jakość inna niż DVD, ale nagrania są z lektorem polskim, a nie z napisami. To atut dla wszystkich, którzy wolą oglądać filmy, niż je czytać. Kopie wersji kinowych, nie są ulepszone cyfrowo.

"Slade in Flame" - film z 1974 roku (10 przebojów - z chyba najsłynniejszym "Far Far Away", wszystkie na dołączonej do płyty DVD płycie CD ze ścieżką dźwiękową), który okazał się wielkim zaskoczeniem. Co sprawiło, że stał się niespodzianką? Najlepiej przekonać się samemu, zatem zapraszamy na seans...

Trzy filmy, które nakręcono na koniec, choć opowiadają o początku.

Robert Rodriguez na agroturystyce, czyli swojskie od zmierzchu do świtu.

"Trzej muszkieterowie" i "Czterej muszkieterowie" to dwa filmy nakręcone na podstawie jednej książki - pierwszego tomu dumasowskiej trylogii (w obu filmach wykorzystano bowiem wątki tylko z "Trzech muszkieterów", nawet bez nawiązań do "W dwadzieścia lat później" czy "Wicehrabiego de Bragelonne"). Jak się wówczas mówiło była to "superprodukcja". Największe gwiazdy kina lat siedemdziesiątych w wyjątkowej ekranizacji. Film płaszcza i szpady i jednocześnie film akcji oraz komedia. Aż trudno uwierzyć, ale reżyserowi (Richard Lester) udała się taka kombinacja. Trochę jak z czterema przyjaciółmi-awanturnikami: bufon - łowca posagów (Portos), alkoholik pogrążony w rozczulaniu się nad sobą (Atos), uwodziciel, utrzymanek, karierowicz i bigot (Aramis - obsadzenie w tej roli Richarda Chamberlaina było dodatkowym, szyderczym pomysłem) i bezmyślny, zapalczywy chuligan (d'Artagnan). Każdy z nich oddzielnie to typ co najmniej odrażający, wszyscy razem to paczka, gdzie wady stają się zaletami. Głównie dlatego, że są przyjaciółmi, wiec dla dobra pozostałych, właśnie w imię przyjaźni, gotowi są do osobistego heroizmu, czyli do służenia innym, a nie swoim impulsom i podnietom. Przyjaźń (jeden z czterech rodzajów miłości - "już starożytni Grecy": filia, agape, caritas, eros), w dobie prymitywnego sprowadzenia wszystkich więzi do poziomu genitaliów stała się stanem ducha niezrozumiałym dla XXI wieku (tak, mężczyźni byli przyjaciółmi, kochali się, nie będąc kochankami - tak było).©®Antykwariat Domowy™

Film, który nominowano do nagród prestiżowych (Oscar, Złoty Glob) jak i do - niemniej słynnych, ale za to bardziej autentycznych - "anty-nagród" (Zgniłe Pomidory, Złote Maliny). Do kasety dołączone naklejki, które są główną atrakcją wydawnictwa, ale za nie nie przyznaje się nagród.

Klasyka. Western perfekcyjny: opowieść, aktorstwo, reżyseria i mistrzowska muzyka. Mężczyźni zachowują się jak mężczyźni: walczą, strzegą honoru, bronią słabszych (nawet oddając za nich swoje życie), kochają,... . Dobro zwycięża, zło ponosi zasłużoną karę. Siedmiu wspaniałych (i to jak!) oraz cała wioska sterroryzowanych chłopów oraz jeden zły (i to bardzo!) oraz cała jego banda. Najpierw był film o siedmiu samurajach, który spodobał się amerykanom, więc chcieli, żeby to był ich film (już tak mają, że chcieliby mieć wszystko, co im się podoba - jak dzieci), a że Yul Brynner, Steve McQueen, Charles Bronson, Robert Vaughn, Brad Dexter, James Coburn i Horst Buchholz (wyjątkowe nazwisko!) wyglądaliby śmiesznie, gdyby biegali w samurajskich sukienkach, zatem przeniesiono akcję do dynamicznego (galopujące konie, strzelaniny) świata westernu. Film z lektorem: czyta Jerzy Rosołowski, głos wyjątkowy, wisienka na torcie.

To nie jest "Syberiada polska", tylko sowiecka, za którą jej twórca, Andriej Michałkow-Konczałowski dostał Nagrodę Specjalną Jury na Festiwalu w Cannes w 1979 roku. Cenzorom sowieckim film się nie podobał. Dlaczego? Może dlatego, że jak się zobaczy w filmie, w ciągu kilku godzin, skondensowane kilkadziesiąt lat, to zestawienie dawnej kultury i tradycji z "nowym, wspaniałym, światem" sprawi, że "raj na ziemi, gdzie tak wolno dyszy czieławiek" nawet jego twórcom zda się nie do zniesienia? 

Klasyka prawdziwa (legendarne początki filmu - 1927 rok), a nie "kultowa". Buster Keaton jako twórca i aktor filmu akcji, filmu, który jest jednocześnie komedią. Czarno-biały film niemy (ale to wie przecież każdy miłośnik kina). Prawdę powiedziawszy to film nie całkiem niemy, bo napisy czyta polski lektor.

Łatwiej byłoby napisać kto w tym filmie nie grał niż kto grał... Ale spróbujmy (z ról pierwszoplanowych): Roger Moore, Telly Savallas, David Niven, Claudia Cardinale, Stefanie Powers, Elliott Gould, Sonny Bono,... Na dodatek reżyserował George P. Cosmatos, muzykę napisał Lalo Schifrin. II wojna światowa jako tło do przygody i sensacji. Grecja. Cudowna broń Hitlera... Wszystko, czego potrzeba, by stworzyć arcydzieło sztuki filmowej. Czy zamiar się powiódł - zapraszamy do samodzielnej oceny (po seansie rzecz jasna - po obejrzeniu filmu kupionego u nas).

Slogan na okładce głosi: "Nieokiełznani, twardzi i gotowi na wszystko". Tym wszystkim jest Claudia Cardinale. Jej obecność oraz "okoliczności przyrody" tłumaczą, dlaczego są twardzi i dlaczego musiało być aż czterech twardzieli i to jeszcze najtwardszych z twardych. Nie było chyba bardziej wybuchowej mieszanki w kinie lat 60-tych.