Filmy

Złodziej, który ze złodziejskim honorem planuje zakończyć swoją „karierę” natrafia na nieoczekiwane trudności.

Horror w rzeczywistości, bo początek stanu wojennego i horror na ekranie. Wszystko po raz pierwszy i wszystko straszne.

Bieszczady w pierwszych latach okupacji sowieckiej po "wyzwoleniu". Film nakręcono w 1968 roku, a więc zgodnie z zasadą, którą tak zgrabnie wyraził reżyser z "Misia": "na każdą rzecz można patrzeć z dwóch stron: jest prawda czasów, o których mówimy i prawda ekranu, która mówi...". 

Reżyseria Paolo Sorrentino. Oscar 2014 za najlepszy film zagraniczny, Złoty Glob 2014, najlepszy europejski film roku 2013.

Pierwszy numer wydawnictwa, które ukazywało się przez kilka lat. Do każdego zeszytu, zwierającego materiały przeznaczone do uzupełniania różnych działów encyklopedii, dołączana była płyta DVD z filmami dokumentalnymi o historii lotnictwa: o statkach powietrznych, o walkach w powietrzu, itp. Jak wyglądała Encyklopedia Lotnictwa w całości można zobaczyć w Antykwariacie, bo mamy również (niezależnie prezentowany) komplet zeszytów, segregatorów i filmów.

Wielka Encyklopedia Lotnictwa - jak pisze wydawca: "najbardziej kompletny zbiór danych z dziedziny awiacji". I rzeczywiście, dzieło przytłacza nie tylko wielkością materiałów wydrukowanych, ale również ilością współtworzących Encyklopedię filmów DVD. Sto czternaście zeszytów (zapełniających cztery segregatory) i tyle samo płyt DVD! Jest co czytać (kopalnia informacji historycznych i danych technicznych) i oglądać na papierze (ogromna ilość ilustracji: zdjęć, przekrojów, schematów malowania, planów...) oraz na ekranie (114 płyt DVD z filmami dokumentalnymi i historycznymi, często publikowanymi tylko w tym wydawnictwie). Na całą Encyklopedię trzeba mieć albo porządne półki, albo wytrzymałą szafkę: filmy i segregatory zajmują około dwóch (!) metrów i ważą kilka kilogramów. Zeszyty z filmami wydawano przez kilka lat. W każdym zeszycie były karty z różnych działów Encyklopedii do samodzielnego podzielenia na tematy i do samodzielnego umieszczenia - zgodnego z tymi tematami - w segregatorach. My ich jeszcze nie podzieliliśmy: lektura i praca na długi czas. Miłośnik lotnictwa będzie miał co robić przez lata: czytanie, segregowanie tematyczne materiałów, oglądanie filmów DVD. Rzeczywiście wielka encyklopedia.

Dwie żony (jedna żyje, druga, choć nie żyje, jest dla męża cieleśnie, w całej okazałości, bardziej realna, pociągająca i widzialna - stąd tytuł), jedna nie-żona (żyjąca i o ciele bezdyskusyjnie realnym, choć też zjawiskowym, i którego powab ułatwia edukację erotyczną małoletniego (!) syna) i mąż pogrążający się w fantazjach i obłędzie. Dla jednych krytyków był to horror (nawet "erotyczny horror" - karkołomna nomenklatura), dla innych film grozy, byli i tacy, którzy nazywali go filmem psychologicznym, a dla widzów była to niezobowiązująca opowieść z "fajnymi momentami".   

"Ponadczasowe arcydzieło" jak pisze wydawca tej "edycji specjalnej". Pierwsze w historii pełnometrażowy film stereofoniczny (premiera listopad 1940 - drugi rok II wojny światowej i rok przed atakiem Japonii na Pearl Harbor) i pierwsze tego rozmiaru, i takiej jakości, połączenie animowanego obrazu z muzyką - pierwszy film, którego celem artystycznym była nie fabuła, ale "wizualizacja muzyki". Orkiestrą dyryguje Leopold Stokowski. Zapowiedź sztuki popularnej końca XX wieku - świt epoki teledysków i komputerowych wizualizacji.

Część druga Wall Street. Gordon Gekko wychodzi z więzienia i ląduje w luksusowym (bo na kredyt) świecie opery mydlanej (przedziwne koligacje plus happy end). Trzeciej części chyba nie będzie. 

Wall Street - pierwszy film Olivere'a Stone'a o bezwzględnym świecie wielkich spekulacji i o naiwnej, niewinnej młodości (druga część filmu - też do kupienia w Antykwariacie - pokazuje, jak łatwo traci się w tym świcie niewinność).

Starsi Panowie w "normalnym" filmie z 1964 roku. Ratują kraj sparaliżowany przez upał.

Łatwiej byłoby napisać kto w tym filmie nie grał niż kto grał... Ale spróbujmy (z ról pierwszoplanowych): Roger Moore, Telly Savallas, David Niven, Claudia Cardinale, Stefanie Powers, Elliott Gould, Sonny Bono,... Na dodatek reżyserował George P. Cosmatos, muzykę napisał Lalo Schifrin. II wojna światowa jako tło do przygody i sensacji. Grecja. Cudowna broń Hitlera... Wszystko, czego potrzeba, by stworzyć arcydzieło sztuki filmowej. Czy zamiar się powiódł - zapraszamy do samodzielnej oceny (po seansie rzecz jasna - po obejrzeniu filmu kupionego u nas).

Plan prosty jak konstrukcja cepa – dostać się do środka twierdzy a potem wydostać na zewnątrz. Komplikacje pojawiają się dopiero, gdy bohaterowie postanowią komuś zaufać.

"Trzej muszkieterowie" i "Czterej muszkieterowie" to dwa filmy nakręcone na podstawie jednej książki - pierwszego tomu dumasowskiej trylogii (w obu filmach wykorzystano bowiem wątki tylko z "Trzech muszkieterów", nawet bez nawiązań do "W dwadzieścia lat później" czy "Wicehrabiego de Bragelonne"). Jak się wówczas mówiło była to "superprodukcja". Największe gwiazdy kina lat siedemdziesiątych w wyjątkowej ekranizacji. Film płaszcza i szpady i jednocześnie film akcji oraz komedia. Aż trudno uwierzyć, ale reżyserowi (Richard Lester) udała się taka kombinacja. Trochę jak z czterema przyjaciółmi-awanturnikami: bufon - łowca posagów (Portos), alkoholik pogrążony w rozczulaniu się nad sobą (Atos), uwodziciel, utrzymanek, karierowicz i bigot (Aramis - obsadzenie w tej roli Richarda Chamberlaina było dodatkowym, szyderczym pomysłem) i bezmyślny, zapalczywy chuligan (d'Artagnan). Każdy z nich oddzielnie to typ co najmniej odrażający, wszyscy razem to paczka, gdzie wady stają się zaletami. Głównie dlatego, że są przyjaciółmi, wiec dla dobra pozostałych, właśnie w imię przyjaźni, gotowi są do osobistego heroizmu, czyli do służenia innym, a nie swoim impulsom i podnietom. Przyjaźń (jeden z czterech rodzajów miłości - "już starożytni Grecy": filia, agape, caritas, eros), w dobie prymitywnego sprowadzenia wszystkich więzi do poziomu genitaliów stała się stanem ducha niezrozumiałym dla XXI wieku (tak, mężczyźni byli przyjaciółmi, kochali się, nie będąc kochankami - tak było).©®Antykwariat Domowy™

Na kasecie dwa filmy animowane, w których Batman walczy ze złem, tym razem w powabnej postaci eko-terrorystki, Pameli Lillian Isley, czyli Trującego Bluszczu.

Porwanie (czyli toynapping).

Leninowska, komunistyczna doktryna głosiła, że film jest najważniejszą z broni na froncie walki ideologicznej. Cel główny: zohydzić wroga, tworzyć własną historię. Ale "jak się za bardzo przejąć rolą, to sam pan wisz"... wychodzi karykatura. Oto parodia (chyba niezamierzona, choć kto wie?) filmów płaszcza i szpady. Swobodna, bardzo dowolna, wariacja na temat jednego, co za wszystkich i wszystkich, co za jednego. Źli są tak bardzo źli, że już bardziej nie można. Wszyscy źli są sadystami, robią straszne miny i szyderczo się uśmiechają. I zgrzytają zębami. I oczywiście najbardziej zły ze wszystkich jest kardynał z oczami Basedowa (wiadomo, katolik), zepsuty i podły aż zęby bolą. Rzecz jasna, że amerykańscy hipisi (wstążki, kwiaty we włosach, wolna miłość) uwolnią świat od tej gadziny. Uwaga! Film niepoprawny politycznie. "Widzący inaczej" jest złem wcielonym, czarnym charakterem - dosłownie i w przenośni. Zdecydowanie budzi niechęć widzów - a tak przecież nie nie można, by "sprawni inaczej" budzili niechęć! A na marginesie: czy można nakręcić film dla dzieci, w którym wstrętny i zły byłby rabin, albo imam?

Trzy grzyby w barszcz: Chandler, Altman i Gould.

Klasyka prawdziwa (legendarne początki filmu - 1927 rok), a nie "kultowa". Buster Keaton jako twórca i aktor filmu akcji, filmu, który jest jednocześnie komedią. Czarno-biały film niemy (ale to wie przecież każdy miłośnik kina). Prawdę powiedziawszy to film nie całkiem niemy, bo napisy czyta polski lektor.

O filmie pisze się jako o pierwszym polskim filmie erotycznym. Był sensacją w czasie warszawskich Konfrontacji Filmowych. O filmie "się mówiło", bo "były momenty" w ilości niespotykanej dotychczas. Taki był pomysł na łagodzenie stanu wojennego: surrealizm erotyczny. Świadectwo czasów i polskiej kinematografii.