CD

Ciekawe: B.B.King jest "B.B.", a Eric Clapton nie jest "E.", tylko "Eric". Ale do rzeczy: dwanaście bluesów w popowych klimatach, z których dziesięć ma... programowaną perkusję. Ta perkusja to dziwna sprawa, jakoś tak mało bluesowa, ale może się czepiamy, może lepszy dobry automat niż słaby żywy człowiek, nawet w bluesie? Czy może być blues (nawet w wersji pop) z automatu?

The Spencer Davies Group, legenda brytyjskiego rocka z lat 60-tych XX wieku. Czterech muzyków (Spencer Davies, Steve Winwood, Muffa Winwood, Pete York) i ich największe, pełne rockowej energii przeboje, z "Gimme Some Loviin" i "Keep on Running" na czele.

Polski progresywny rock i jazz, i free, i Bóg wie co jeszcze. Jednym słowem dużo do słuchania (również dlatego, że wydawnictwo zawiera dwie płyty) i trochę do oglądania (jest video). 

Zbiór najlepszych przedstawicieli hiszpańskiego chilloutu, czyli Flamenco Chill.

Billy Joel i jego 18 największych przebojów.

"South Park, Music From And Inspired By The Motion Picture", a to znaczy, że na płycie CD, oprócz utworów wykonywanych w filmie, jest też kilka piosenek dodatkowych. Jakie to piosenki można łatwo sprawdzić: film przecież również mamy w Antykwariacie. Wulgarność jako cnota. A jak spowszednieje, to co dalej? I skoro wszystko wolno, to czy coś ma jeszcze sens?

Płyta wytwórni Naxos z serii, której przesłaniem jest wydawanie muzyki zdecydowanie kojącej obyczaje (i nastroje). "Muzyka koi obyczaje" - dawne przysłowie w XX i XXI wieku stało się jawnie fałszywe. Stąd pewnie pomysł na serię "For Meditation", by wszystko było jasne, a serce uspokojone. Skoro, jak nauczał św. Augustyn, "nie zazna serce spokoju, póki nie spocznie w Tobie", przeto nic dziwnego, że muzyka pełna harmonii i łagodności może otworzyć drogę ukojenia. 

Nagrania radiowe, koncertowe i studyjne z lat 1940 - 1945. Same przeboje - bo czy Sinatra śpiewał coś innego, niż same przeboje (i czy nie były to w większości wciąż te same przeboje)? Pierwszy piosenkarz, który stał się idolem młodzieżowym, bożyszczem otaczanym kultem przez histeryczne wielbicielki. PRL też miał swojego Sinatrę - wszak się mówiło: "Połomski Jerzy idolem młodzieży". Ale były i różnice: Sinatra stał się pierwowzorem Johnny'ego Fontane z Ojca Chrzestnego (co było zresztą przyczyną konfliktu pieśniarza z Mario Puzo), a Połomski nie pojawił się w żadnym kryminale, nawet w epizodzie z Borewiczem.

Dmitri Shostakovich, Piano Quintet in G minor Op. 57, Piano Trio No. 2 in E minor Op. 67. The Borodin Trio with Mimi Zweig (violin), Jerry Horner (viola).

Wirtuoz gitary (gitarzysta Deep Purple) i jego solowa płyta z 1989 roku. 

Płyta nagrana dla uczczenia pamięci Zbigniewa Seiferta, w trzydziestą rocznicę śmierci tego wyjątkowego skrzypka jazzowego. Jarek Śmietana zaprosił dziewięciu mistrzów jazzowych skrzypiec i z każdym nagrał po jednym, zaaranżowanym przez siebie, utworze Seiferta. Zaproszeni goście to: Jerry Goodman, Mateusz Smoczyński, Didier Lockwood, Krzesimir Dębski, Christian Howes, Mark Feldman, Maciej Strzelczyk, Adam Bałdoch i Pierre Blanchard.

Sergei Vasilevich Rachmaninov, Vespers (Vsenoshchnoye Bdeniye), Op. 37, Russian Choral Music, USSR Ministry of Culture Chamber Choir Valeri Polyansky

Frank Zappa i jego najlepiej sprzedająca się płyta: Sheik Yerbouti. Niektóre piosenki bywały zakazywane z różnych względów, od politycznych po obyczajowe. Prawdę mówiąc, skoro wszystko można powiedzieć (zaśpiewać) to po co w ogóle się fatygować? Jeśli wszystko wolno i można, to wszystko - dosyć szybko odkrywa się tę prawdę - nie ma sensu. Gdzie swawola użycia tam znika - o dziwo - wola życia. Ale skąd o tym miał wiedzieć muzyk rockowy? A taki był mądry - amerykanski... szkoda...

Patetyczna i głośna (czasem nawet bardzo głośna) akademia na cześć. Podniosły temat ma przysłonić gorzką i wstydliwą prawdę o bezwstydnej wręcz komercjalizacji "Papieża Polaka" (jedyny papież, przy którym wymienia się jego narodowość). Cudowna okazja do zarabiania pieniędzy - kult JP II. Bo oto (jak pisze na okładce wydawca) mamy "utwór zamówiony przez Filharmonię Poznańską z okazji 30.rocznicy wyboru Kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową". Przeszło setka wykonawców (ich lista, tzn. lista płac, robi wrażenie), kilkudziesięciu sponsorów. Jest bardzo górnie i podniośle. Przesłanie twórców otwierające album też jest ponadczasowe (tzn. można zastąpić podmiot panegiryku dowolnym innym adresatem, nawet Leninem, i będzie równie pięknie i podniośle). The show must go on...

Klasyka polskiego jazzu z lat 60-tych ubiegłego wieku w specjalnej serii Polskich Nagrań: Polish Jazz vol. 13 - reedycja na CD.

Strictly Commercial, czyli - jak na szydercę z merkantylnych zachowań przystało - The Best of Frank Zappa, albo dziewiętnaście przebojów muzyka, który drwił z "hitów".

The Astor Quartet (Gidon Kremer - violin, Per Arne Glorvigen - bandoneon, Vadim Sakharow - piano, Alois Posch - double bass) with guest artists (Odair Assad - guitar, Sergio Assad - guitar, Milva - vocals, Gaetano Veloso - narrator on El Tango).

Dwie płyty CD z przebojami Bryan'a Adams'a, które - jak informuje wydawca na okładce - zostały "wykonane specjalnie dla Republiki Czeskiej, Węgier, Polski i Słowacji". Ciekawe, co miał wydawca na myśli, bo wszystkie piosenki są po angielsku, a żadna nie jest śpiewna ani po czesku, ani po węgiersku, ani po polsku, ani po słowacku:) W ogóle utwory nie różną się niczym od wykonań dla reszty świata. Dołączona książeczka też ma wszystko co potrzeba, łącznie z dokładnymi informacjami o nagranych utworach (autorzy, muzycy, itd.). Z niej można się dowiedzieć, że współautorem wszystkich przebojów był Adams. Klasyka miękkiego, albo popowego rocka.

Szyderstwo idealne, bo dotyka każdego (z wyjątkiem autorów rzecz jasna). Dwadzieścia pięć coraz bardziej niepoprawnych politycznie, ale skocznych i melodyjnych przebojów z programów i z filmów Monty Python'a.

O wyższości muzyki nad filmem. Muzyka do filmu P. Almodovara "Porozmawiaj z nią". Kompozytorem ścieżki dźwiękowej - oprócz pięciu, chyba najlepszych utworów na płycie - był Alberto Iglesias (czy to jest jakiś hiszpański obowiązek? To tak, jakby w Polsce muzycy musieli się nazywać kiedyś np. Połomski, bo wiadomo, że "Połomski Jerzy idol młodzieży"). Muzyka filmowa ma tę zaletę, że można jej słuchać bez oglądania filmów. Ciekawe, że nie ma płyt DVD tylko z obrazem, tak, jak są płyty z muzyką filmową tylko. Płyta DVD z "filmem do muzyki skomponowanej przez..." byłaby absurdem, co dowodzi, że sztuka obrazu bez sztuki dźwięku byłaby często nie do oglądania. Cbdo.